همیشه برام شیرین بوده مزه تلخِ باخت آدما با کاراشون میفتن یه دفعه از چشام
تا حالا، نشده جایی برم پایین باشه سَرم من یاد نگرفتم که از کسی معذرت بخوا
هیچموقع تووی سَرم خبری از رویای پوچ نیس همه ی زندگیمو میکنم من خلاصه رو بیت
خودم تک و تنها توو اتاقم کارای بزرگ میکنم فقط با یه دونه خودکار کوچیک
خودم، خودم به سوالام میدم جواب به هیشکی ندارم نیاز همه جا میرم تنها
من به هیچ کسی غیر از خودم قولی نمیدیم همراه نمیشم با زندگی و میجنگم باهاش
بدون که پای هدفم میکنم روزمو من شب همیشه خودم تنهایی زخمامو دوختمو بستم
نه جلوییا مهمن نه عقبیا برام مهم اونائین که کنارم بودنو هستن
میدونی قبول نمیکنم بخوام یه جا بشینم ناله کنم بگم حقِ منو چرا نمیدن
میرم و میرسم به رویاهام و تهِشم میخوام پُشتِ میکروفونو لای همین شعرا بمیرم
میرسم به هرچی که تووی فکر و خیالمه حتی اگه فرصتی پیش نیاد خودم میسازمش
من فقط میخوام هرجایی که میرم احترام ببینم نداره برام معروفیت زیاد ارزش
همیشه گوشِ پاهام بوده با دلم نباختن از اولش قاطی پاتی بوده با گِلم
یه کوه کاملم، حالا حالا ها زوده وا بدم میمونم تا روزی که جون به گوشِ کوچه ها بدم
با صدام همیشه گوشِ پاهام بوده با دلم نباختن از اولش قاطی پاتی بوده با گِلم
یه کوه کاملم، حالا حالا ها زوده وا بدم میمونم تا روزی که جون به گوشِ کوچه ها بدم